جامعه شناسی و روانشناسی

جامعه شناسی چیست؟

جامعه شناسی رشته ای با دامنه و عمق زیاد است، بنابراین گنجاندن همه آن در یک تعریف منحصر به فرد دشوار است. با این حال، موضوعات اصلی تحلیل جامعه‌شناختی رایج‌ترین تعریف آن است.

جامعه شناسی در چندین سطح مختلف عمل می کند – ممکن است فکر کنید که آنها کم و بیش روی یکدیگر «زوم شده اند». برخی از تئوری ها به رفتار و تعاملات انسانی در سطح بسیار جزئی، در گروه های کوچک نگاه می کنند، در حالی که برخی دیگر این تعاملات را در مقیاس بزرگتر جوامع یا حتی فرهنگ ها در نظر می گیرند.

بخش بزرگی از جامعه‌شناسی، بررسی انتخاب‌ها و شانس‌های زندگی افراد بر اساس هویت اجتماعی آنها (با توجه به عواملی مانند سن، جنسیت، قومیت و طبقه اجتماعی) است.

دانش بنیادی نظریه‌های کلیدی برای درک و تحلیل مفاهیم جامعه‌شناختی حیاتی است – یعنی برای اینکه بتوانیم رویکرد جامعه‌شناختی را اتخاذ کنیم. بیایید نگاهی گذرا به نظریه های اصلی جامعه شناختی و روش های مختلف دسته بندی آنها بیندازیم.

ساختارگرایی در مقابل تفسیرگرایی

یکی از راه‌های اصلی طبقه‌بندی نظریه‌های جامعه‌شناختی، تفکیک آنها به رویکردهای ساختارگرایانه یا تفسیرگرایانه است.

  ساختارگرایی

ساختارگرایی رویکردی کلان دارد، زیرا بر نهادهای بزرگ مقیاس و تأثیر آنها بر رفتار جمعی انسان تمرکز دارد. جنبه کلیدی این رویکرد این است که جامعه را مجموعه‌ای از ساختارها می‌داند که در آن افراد لزوماً نقش‌هایی را ایفا می‌کنند. در همین راستا، آنچه مهم‌تر است، خود نقش‌ها و اقداماتی هستند که آنها را تشکیل می‌دهند، نه افرادی که نقش‌ها را دنبال می‌کنند.

به عقیده ساختارگرایان، افراد کنترل بسیار کمی بر افکار و اعمال خود دارند. در عوض، ما “عروسک خیمه شب بازی” نفوذ جامعه هستیم – حتی اگر متوجه آن نباشیم. این روش به عنوان رویکرد از بالا به پایین نیز شناخته می شود.

  تفسیرگرایی

از سوی دیگر، تفسیرگرایی رویکردی خرد دارد و ابتدا بر فرد تمرکز می‌کند و سپس نظریه‌پردازی‌های آن‌ها را به ساختارهای گسترده‌تر گسترش می‌دهد. تفسیرگرایان بر این باورند که افراد کنترل کننده هستند و جوامعی را که ما در آن زندگی می کنیم از طریق اعمال و تعاملات خود هر روز شکل می دهند. این روش به عنوان رویکرد از پایین به بالا نیز شناخته می شود.

ما این قدرت را داریم که هنجارها، ارزش‌ها و برچسب‌هایی را که به ما تحمیل می‌شوند رد کنیم و هویت خود را به روشی که انتخاب می‌کنیم بسازیم.

ما برچسب های زیادی برای انتخاب داریم، از نظر جنسیت و جنسیت، سن، طبقه اجتماعی، قومیت، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، مذهب و فراتر از آن. آنچه بیش از همه اهمیت دارد، معانی است که ما به این برچسب ها می چسبانیم و چگونه آنها را در زندگی فردی و جمعی ما گنجانده ایم. نظریه جامعه شناختی که بیشتر به این رویکرد وابسته است، تعامل گرایی (یا تعامل گرایی نمادین) نامیده می شود.

اجماع در مقابل تعارض

یکی دیگر از روش‌های بسیار رایج طبقه‌بندی نظریه‌های جامعه‌شناختی، گروه‌بندی آنها در رویکردهای اجماع یا تعارض است. بحث تضاد در مقابل اجماع موضوعی داغ در جامعه شناسی است.

نظریه های اجماع

در جامعه‌شناسی، نظریه‌های اجماع آنهایی هستند که جامعه را بر اساس سیستمی از هنجارها و ارزش‌های مشترک کار می‌کنند. در اینجا همه مردم، نهادها و ساختارها برای ایجاد و حفظ نظم اجتماعی احساس همبستگی دارند.

در حالی که برخی نظریه های اجماع برجسته دیگر وجود دارد که باید به آنها توجه کرد، کارکردگرایی اصلی ترین نظریه ای است که به این پارادایم وابسته است. کارکردگرایی یک نظریه بسیار تأثیرگذار است که نشان می دهد همه افراد، ساختارها و نهادها کارکرد ارزشمندی در جامعه دارند. این ایده بر این واقعیت استوار است که همه جنبه های یک جامعه باید با هم کار کنند تا آن جامعه به طور کلی به خوبی اداره شود.

تئوری های تعارض

از سوی دیگر، نظریه های تعارض بر این فرض استوار است که جامعه با عدم تعادل قدرت مشخص می شود. آنها بر چگونگی ایجاد و تداوم نابرابری ها در مقیاس های کوچکتر و بزرگتر تمرکز می کنند و این که چگونه روابط مردم را با یکدیگر و با جامعه به عنوان یک کل شکل می دهد. باز هم، تئوری های تعارض تاثیرگذار زیادی در جامعه شناسی وجود دارد، اما مهم

  مارکسیسم

نظریه بسیار مهمی است که توسط کارل مارکس و فردریش انگلس در اواسط دهه 1800 مطرح شد. اگرچه مارکسیسم در دهه 1900 بیشتر مورد توجه قرار گرفت، اما تا به امروز یک فلسفه محبوب در میان جامعه شناسان و غیر جامعه شناسان است. بر اساس این ایده است که جامعه با تضاد بین ثروتمندان و فقرا مشخص می شود.

  فمینیسم

نیز روایتی بسیار پرطرفدار است که در طول سال ها دستخوش موج های متعددی شده است. این بر اساس این تصور است که جامعه مردسالار است – به این دلیل که مردان در موقعیت تسلط بر زنان قرار دارند و این عدم تعادل قدرت بر حقوق، فرصت ها و معیشت زنان در سراسر جهان تأثیر می گذارد.

روانشناسی چیست؟

داشتن درک خوب از روانشناسی برای هر کسی که می خواهد موضوع را عمیق تر مطالعه کند ضروری است. این ممکن است به نظر یک چیز بدیهی به نظر برسد، اما روانشناسی موضوعی است که اغلب به اشتباه درک می شود و بدون توجه واقعی به معنای واقعی آن به آن اشاره می شود. یک مورد کلاسیک در این مورد، پاسخ معمولی است که از مردم وقتی به آنها می گویید که روانشناسی تدریس می کنید، دریافت می کنید. یعنی “بهتره مراقب حرفم باشم” یا “پس میدونی دارم به چی فکر میکنم؟”

سردرگمی در مورد معنای روانشناسی به افراد جامعه محدود نمی شود. وقتی برای اولین بار تدریس را شروع کردم، با تعدادی از دانشجویان روانشناسی آشنا شدم که در پایان دوره تحصیلی خود قرار داشتند و اعتراف کردند که هنوز 100% مطمئن نیستند که روانشناسی چیست!

روان درمانی چگونه به من کمک خواهد کرد؟

روان درمانی تأثیر ماندگار تروما را تشخیص می دهد. این زمانی است که رویدادهای استرس زا که تجربه می کنید یا شاهد آن هستید، باعث می شود احساس ناامنی، درماندگی یا آسیب پذیری کنید. شما با یک درمانگر کار خواهید کرد تا به آنچه برای شما اتفاق افتاده فکر کنید، نه اینکه چه چیزی برای شما مشکل است. تمرکز بر شفقت گوش دادن و درک است تا تشخیص.

روان‌درمانی می‌تواند تجربه‌ای قدرتمند و متحول کننده زندگی باشد که می‌تواند به شما در بهبود سلامت روان، غلبه بر چالش‌های اجتماعی یا عاطفی و تحقق پتانسیل‌های خود کمک کند. یک روان درمانگر آموزش دیده می تواند شما را در موارد زیر حمایت کند:

• احساسات خود را بیان کنید و آنها را در یک رابطه امن و حمایتی پردازش کنید
• بینش عمیق تری نسبت به مسائلی که با آن روبرو هستید به دست آورید
• در مورد چیزهایی در یک محیط محرمانه صحبت کنید که ممکن است احساس کنید نمی توانید با دیگران در مورد آنها صحبت کنید
• راه های بهتری برای کنار آمدن با احساسات و ترس ها پیدا کنید
• برای بهبود سلامت روانی و عاطفی خود، طرز فکر و رفتار خود را تغییر دهید
• روابط را در زندگی خود بهبود بخشید، از جمله با خودتان
• با درک آنچه برای شما اتفاق افتاده است، تشخیص های بالینی خود را درک کنید
• از تروما بهبود یابد
• یاد بگیرید که بهتر ارتباط برقرار کنید و تفاوت های خود و دیگران را تحمل کنید.

سرفصل های دوره

1. فروید و تعالی
2. آنا فروید
3. دونالد ونکت
4. ملانی کلین
5. زیگموند فروید
6. روان درمانی
7. الکسیس دی توکویل
8. آگوست کنت
9. امیل دورکیم
10. مارگارت مید
11. ماکس وبر
12. تئودور آدورنو